Afspraak ambassade

Vandaag gingen we even "vlug" telefoneren naar de Amerikaanse ambassade in Brussel, om ons afspraak voor ons intervieuw vast te leggen. Dat werd een ganse dag, vol digitale formulieren invullen, meerdere malen terugbellen, en 5 uur later hadden we eindelijk een Nederlandstalige vrouw aan de lijn, waarbij we dan ook nog eens alles konden opzeggen, wat we nu al 4 keer hebben ingevuld op digitale documenten. Maar het einde is dan toch in zicht, en hebben we een afspraak gekregen. 

Donderdag 15 maart om half 9... 

Buiten wat postpakketten klaarmaken en nog enkele bladzijden in te vullen, zijn we helemaal klaar voor ons gesprek. Faye en Owen moeten dan toch niet mee op gesprek, omdat ze nog te jong zijn om te interviewen, waarmee ik eigenlijk wel blij voor ben. We zijn zelf al genoeg gestresseerd, laat staan wat het voor de kids zou zijn om mee te moeten gaan.

Er werd ons ook gezegd, dat het visum, dat we dan hier verkrijgen, nog niet helemaal zeker is, want bij aankomst in de States, moeten we dan ook nog via een Immigration Officer en hij keurt het dan goed.

Ik maak mezelf echt wijs, dat dit een formaliteit is, want op dat punt hebben we wel al alles achtergelaten. En ik kreeg toch even een koude rilling, toen de ambassade dame dit zei. 

Ik ga proberen niet te veel na te denken over deze woorden...