ziek

Het nieuwe jaar is echt niet zo goed gestart. Eerst een griepje en nu al 2 weken aan een stuk, elke dag, barstende hoofdpijn. Gelukkig heb ik wel nog Dafalgan Forte meegebracht uit België, want de medicijnen hier zijn veel lichter.  Maar elke dag 1 of 2 nemen, dat kan je ook geen weken blijven doen. Vandaag is het eindelijk wat warmer en regent het :) Ja inderdaad, ik ben er blij om. Ik geloof echt dat het door de koude temeraturen was dat ik zo een hoofdpijn had. Want sinds vandaag is het veel beter, enkel nog een "zwaar" hoofd en geen barstende pijn meer.
Morgen ga ik met Barb om mijn NH rijbewijs. Iets dat ik al een tijdje geleden had moeten doen, maar uitstel is afstel zeker? Hopelijk ben ik erdoor...

Eerste werkdag

De reden waarom  ik heb besloten om terug aan de slag te gaan is puur het feit dat ganse dagen thuiszitten toch echt niks voor mij is. Het is een eenzaam gevoel om enkel thuis te zijn, de kids rond te rijden naar school, boodschappen te doen, het huishouden ... kortom enkel mama en huisvrouw zijn.Ik begon al een beetje een "desperate housewife" te worden.:D
Het was leuk voor de maanden die zijn gepasseerd, maar tijdens deze koude winterdagen, voelde ik de heimwee terug komen. Ik maakte Laurie bijna gek doordat ik over alles te veel nadacht en dan ook dingen begon voor te stellen die helemaal niet zijn. Als je veel tijd hebt, begin je dat dus echt wel te doen.
Vandaag ben ik dus de eerste keer terug gaan " werken". Het is niet te vergelijken met mijn bureau job bij Ontex, waar alles op tijd moest gebeuren en er toch een druk was. Zo'n job zou ik dus ook nooit meer willen. Vanaf vandaag,  ga ik enkele middagen per week gaan helpen als vrijwilliger bij Mack Hill Riding Academy, de manege waar Faye gaat rijden. Ik had toevallig gezien dat ze studenten zochten om te komen helpen in ruil voor gratis paardrijden. Alhoewel ik het niet doe om te kunnen rijden, is het wel leuk meegenomen.
Tijdens de uren dat Owen naar school gaat, ga ik daar dus naartoe.
Toen ik vandaag toekwam, mocht ik beginnen met alle wateremmers ijs en water vrij te maken, en terug te vullen. Hierbij was mijn eerste uurtje al voorbij. Ik stond er toch even bij stil, dat je eigenlijk wel veel hulp nodig hebt, want water geven is nu wel iets waar je even mee bezig bent voor zoveel paarden. Daarna heb ik een paar paarden buitengezet. Dan kwam het iets zwaardere werk, toen ik 25 balen hooi van op de hooizolder naar beneden mocht gooien en opnieuw moest stapelen op het gelijkvloers. Nadien de gangen uitgeveegd en de voederkuipen aangevuld. Ik voelde het wel al in mijn armen, want deze morgen had ik van de trap gevallen en dan voel je het wel even bij fysiek werk. De zakken van 25 kg wogen dan ook goed door op mijn blauwe arm. Maar ik vond het wel super. Het gaf mij vroeger ook altijd een therapeutisch gevoel als ik bij Dolf was en datzelfde gelukzalige gevoel had ik er ook. Ik denk dat ik daar de ganse tijd met een grote glimlach op mijn gezicht heb rondgelopen. Megan was tevreden en content met mijn hulp en dat alleen, was al genoeg voor mij. Volgende week ga ik terug en we hebben al afgesproken dat ik meer ga gaan dan de eerder afgesproken 2 dagen. Ik kijk er al zo naar uit!
Volgende week ga ik dan ook terug starten met paardrijden. Na 1,5 jaar te moeten wachten na mijn blessure, zal dat toch even wennen zijn. Maar ik heb er wel enorm zin in, ook al heb ik er wel wat stress voor ook... :)

winter in NH

Het is winter in New Hampshire. Ondertussen hebben we al voor de tweede keer sneeuw gekregen. Met sneeuw bedoel ik niet een "pelleke" gelijk we het in België hadden, maar pakken sneeuw die uit de lucht vallen. De eerste sneeuw viel rond Kerst, toen hadden we maar liefst een 38 cm sneeuw. Owen zakte tot onder de poep in de sneeuw weg. Onze oprit wordt sneeuwvrij gemaakt door de plowguy. Russ komt dan in de vroege ochtend en wanneer het ook nodig is onze oprit tot op straat afscheppen. Onze kabel schepte hij gratis mee, al moet hij dat niet elke keer doen :p
Strooien doen ze niet in Amherst NH, omdat al dat zout niet goed is voor het grondwater en de meeste mensen hebben een bron en geen stadswater. En vandaag worden we terug getrakteerd op sneeuw. Deze ochtend vroeg kregen we al een telefoontje van het antwoordapparaat van school om eerst te zeggen dat de kids met 2 uur vertraging naar school konden, nadien dat ze helemaal niet naar school moeten. Natuurlijk zijn die dagen wel in te halen na 15 juni,  wanneer het schooljaar voorbij is. De winters hier zijn wel mooi, maar als je geen wintersporten beoefend slaat de eenzaamheid wel toe. De afgelopen dagen voelde ik mij dan ook niet zo goed in mijn vel. De teleurstelling van het bezoek tijdens Kerst is nog niet goed verwerkt en ook al zie ik uit om met de kids in Februari naar België te gaan, je moet je hier echt wel bezigheden zoeken om de koude winterdagen door te brengen.
Ik heb vandaag dan ook leuk nieuws gekregen van Mack Hill Riding Academy. Megan, de zaakvoerder was op zoek naar vrijwilligers om te helpen in de stallen. Vanaf vrijdag ga ik daar naartoe, wanneer Owen op school zit. Elke Vrijdag en Woensdag ga ik nu enkele uurtjes gaan helpen. Het feit dat dit niet betalend werk is, vind ik helemaal niet erg. Mijn hart ligt bij de paarden en ik weet dat mijn gedachten dan daar zullen zijn. Geen tijd om te piekeren dan en de tijd zal vlugger gaan als je week eens wordt onderbroken. Voor de rest ben ik ook aan het studeren voor mijn NH rijbewijs. Er zijn toch wel een hoop verschillen en ik wil toch zeker zijn dat ik ze weet voor ik ga naar Concord om de test af te nemen. Ik moet nu eenmaal de theorie en praktijk doen. Gelukkig gaat mijn vriendin Barb  meegaan.
Ook al hebben wij hier nu al een grote vriendenkring, met stuk voor stuk super mensen. De heimwee deze week is toch aanwezig. Ik ben blij dat mijn kindjes het hier zo goed doen en daar geen last van hebben. Ook Jim lijkt daar echt geen last van te hebben. Ik weet zeker dat het ooit zal overgaan, maar op sommige dagen is het zo erg dat ik mezelf iets zou aandoen... Ik weet dat ik dan bepaalde mensen kwets en ook al wil ik dat niet, het gebeurd. Maar we vinden er wel iets op, nu ik bij Mack Hill kan gaan werken, zijn er leuke tijden in het vooruitzicht en we hebben nog toffe en drukke weekends in de toekomst. En het zal dan vlug eind Februari zijn en dan kan ik even genieten van vrienden en familie. Ik kijk er zo naar uit!