Canobie Lake Park

Een echte leuke uitstap gedaan met de kids, Canobie Lake Park is een super pretpark voor jong en oud. In België heb je soms het probleem met een 5 en 10 jarige dat de ene te weinig attracties heeft, maar dit pretpark is heel goed ontworpen en voor elk genoeg fun. De kids waren dan ook heel blij te horen dat we maar op een kwartiertje van dit park wonen en het dus nog veel zullen bezoeken.

nieuw adres

We hebben een huis gevonden! Het stond nog niet eens op de markt, maar de makelaar die ons 2 andere huizen toonde, wilde ons dit juweeltje ook even laten zien. We hebben een application ingevuld en dezelfde dag kregen we al te horen dat het huis voor ons is. Super nieuws dus! Hier al de voorkant en de achterkant: (de binnenkant hou ik nog even voor mezelf, foto's volgen wanneer onze meubelen erin staan, hopelijk ergens volgende week :)

Portsmouth

Deze morgen een vlug ontbijtje genomen in het hotel. Gelukkig waren er eens wat andere dingen om te eten, en kreeg Jim zijn goesting: Panecakes met maple syrup :) Ik moet wel zeggen dat ik het ook wel lustte hoor. Die maple syrup zal wel in mijn keukenkast komen. Een bejaarde vrouw kwam aan onze tafel staan en zei dat we " so well behaved and nice children" hebben... glunder glunder.. Wa zegt die nu? dat wist ik allang. :p Daarna hebben we koers gezet naar Portsmouth, een uurtje later, kwamen we aan in het havenstadje. We hebben er een ganse dag rondgewandeld. Jammer genoeg is de brug naar Badgers Island er niet meer omdat ze een andere aan het bouwen zijn. Dus we hebben niet naar de overkant kunnen gaan, maar we hebben dan wel op het vasteland een visrestaurantje gevonden, juist naast het water. Waar Jim een Clam chowder heeft genomen, das een kreeftensoepje uit een tas, en daar na hebben we een "bascet" friet met gefrituurde mosselen, voor Jim en voor mezelf met garnalen gegeten. We vragen hier altijd een kleine portie en die krijgen we zelfs niet op, terwijl die amerikanen meerdere gangen nemen en dan "platters" nemen, das op een groot bord. Owen heeft ons vandaag doen lachen: hij denkt dat de Amerikaanse vlag een piratenvlag is en dat de kaart van Portsmouth, een schatkaart is. :D Amerikanen zijn wel vriendelijke mensen, dat staat wel al vast, overvriendelijk en altijd klaar om je te helpen en complimenten te geven. Op straat kwamen we een vrouw tegen, die ons passeerde, en die even wou melden dat Faye een mooie outfit aanhad. Dat zouden wij in België dus nooit doen of tegenkomen met wildvreemden... Vanavond nog even naar het zwembad geweest met de kids, en dan in bed voor morgen weer een druk gevulde dag.

Al 2 dagen druk druk druk

CULTUURSCHOK!!! op het minst gezegd dan, het was echt wennen onze eerste dag hier, maar we hebben zoveel te doen dat we niet kunnen piekeren... Gisteren hebben we naar het huis in Amherst geweest, niet volledig overtuigd, hebben we vandaag ook nog 2 huizen gezien maar het is echt moeilijk om een deftig huis te vinden in een deftige wijk. Een makelaar vertelde mij dat in juni heel veel verhuizen wordt, om dezelfde reden dan wijzelf, voor tegen het schooljaar gesetteld te zijn. Dus er is echt weinig op de markt. We hebben dan toch beslist om het huis in Amherst te nemen en morgen namiddag gaan we onderhandelen over de prijs. FINGERS CROSSED Vandaag is het ook Jim's verjaardag en die zag er niet uit zoals in Belgïe, van alles te doen en die je niet wil doen op zo een dag. Maar nu toch even chillen aan het zwembad en morgenvroeg zullen we wel eens iets leuks doen. Want de kids zijn echt wild, zo raar, ze hebben eens wat ontspanning nodig. De tranen zijn gedaan sinds vandaag en ik begin het hier al een beetje naar mijn zin te hebben, gisteren dacht ik er helemaal niet zo over met alle tranen die erbij gepaard gingen. Maar we gaan hier een leuk leven opbouwen, daar ben ik zeker van. De rompslomp is alleen minder prettig...

vandaag is het zover! vertrekken naar de usa

Deze morgen om half 5 zijn we vertrokken met de taxi richting Zaventem. Er was weinig volk op de baan en dat was echt chillen want ik had al allerlei dromen of eerder nachtmerries gehad, om er niet op tijd te geraken. Het deed ons heel veel deugd om zoveel vrienden en familie te zien opdagen om ons uit te wuiven. Bedankt aan ons ouders, Wendy, Davy, Lennert, Julie, Marina, Daevy, Tom, Ellen, Marianne, Evy, De Boterbergskes, Stephanie, Naomi, Laurie, Aline, Shauni, Kitty! Dat was echt wel super van jullie om te komen! Het was dan ook een emotioneel afscheid en vele tranen vloeiden, maar dat bewijst alleen maar hoe graag we elkaar zien! Omstreeks 8 uur moesten we dan door de douane en ik heb nog ene keer "Saluuuuuuuuuuuu" geroepen waarna hetzelfde weerklonk van onze vrienden. We hebben een tussenstop na 2 uur gedaan in Dublin. En dan nog eens 6 uur gevlogen naar Boston. Het was een hele koude vlucht, misschien kwam dat van het slaaptekort van de dag voordien, maar we kregen ook geen fleece dekentje, dus het kan daar ook aan liggen. Eenmaal aangekomen in Boston zaten we al vlug op de bus van Avis, voor de huurauto te gaan ophalen. Het is voorlopig een Mitsubishi geworden, een soort pick-up, want met ons valiezen allemaal konden we die echt niet in een gewone sedan dat we gereserveerd hadden inkrijgen. Het is nu half 12, Belgische tijd en we zijn nu wel moe, we zijn dan ook al op de baan sinds deze morgen 5 uur. Dus we kruipen er eens vroeg in en duimen dat morgen ons afspraak in Amherst voor die Ranch, een succes wordt.

laatste dag in België

Vandaag onze laatste dag in België, het doet wel wat raar, maar het is net of we op vakantie vertrekken. Maar dan met extra veel valiezen :p We gaan nog eens op bezoek bij Jimmy's meter en we vertoeven nog wat in het gezelschap van ons ouders, en de zus van Jim. Vanavond ons laatste avondmaal in de 3 goten, nog 1 keer samen aan tafel, want dat zal nu lang duren eer dat nog kan. En dan nog even op onze manège gaan afscheid nemen en dan ons bed in, want morgenvroeg staat de taxi om 5 uur op Kastel om ons weg te voeren naar de luchthaven.

Afscheid van Dolfie

Deze middag ga ik chillen bij Dolfie voor de allerlaatste keer in lange tijd, ik zal hem pas terug zien volgend jaar in de zomer als we op bezoek komen in België. Ik weet dat het een zware namiddag zal worden, maar hij is in goeie handen. Voorlopig staat hij bij mijn tante Greet en daar zal Tom hem gaan berijden. Uiteindelijk komt hij dan toch bij Tom terecht en dat is altijd wat ik gewild heb. Ik weet dat hij er heel goed zal voor zorgen en ik gun hem mijn paardjen. Ik zal mijne witten knol missen... Ik ben blij dat Faye het heel goed oppakt, en er minder verdriet om heeft dan ik.

Laatste dagen

Hier zit ik dan, even te wachten en tijd maken om op mijn blogje te schrijven. De laatste dagen in België zijn aangebroken en de tijd vliegt voorbij. Wat eerst nog weken duurde is nu maar enkele dagen meer.. we hebben er wel naar uitgekeken, maar nu komt het toch opeens wat vlug. Het nieuws dat onze container veel vroeger toekomt, geeft er een dubbel gevoel aan. De huizenjacht die een beetje begint te ergeren, bij mij dan toch, want ik ben diegene die het huis mag zoeken... Maandenlang had ik een aantal huizen die te huur stonden, en nu op een week tijd, mag ik mijn zoektocht opnieuw beginnen. Ik hoop dat ik iets moois en in de juiste wijk. Ik blijf mezelf alvast overtuigen dat alles goed zal verlopen, aangezien dat jim al genoeg stress heeft, zal ik maar wat kalm blijven. Het is nog een drukke week en het is best wel vermoeiend om steeds van hier naar daar te vliegen voor iedereen nog eens te zien, ondertussen ons huis nog te tonen aan potentiële kopers, want dat staat ook nog te koop en gelukkig ben ik toch al van mijn auto af. Na vandaag nog 3 dagen en dan zijn we vertrokken...

dag 1 inpakkers verhuisfirma

Deze morgen om half 11 zijn de mannen van Noble relocations uit Rotterdam toegekomen en begonnen met het inpakken van onze spullen. Vandaag was onze beneden aan de beurt en morgen volgt de bovenverdieping. Dus vanaf vandaag kamperen we een paar dagen in ons eigen huis en volgende week wonen we nog een weekje of 2 bij mijn schoonouders. Het begint nu wel te korten en ik verschiet van mezelf dat ik er eigenlijk niet emotioneel van wordt.