Zumba, zumba, zumba...

De laatste weken voor het bezoek komt eind december, ben ik druk bezig met het uitwerken van een trainingsschema. Ik ben nu terug begonnen met Zumba, 2 jaar geleden ben ik ermee gestopt omdat ik niet veel tijd had, doordat ik teveel tijd in ons Dolfje stak. En het voelt terug super goed aan. Omdat Jim nu terug meer op het werk gaat werken, is het niet zo evident om overdag te sporten. Owen zijn schooluren zijn echt wel moeilijk te kombineren. Maar we hebben er een oplossing voor gevonden. Mijn vriendin Barb geeft nu Zumba les in de dansstudio waar we linedansen op zaterdag en vanaf januari ook op dinsdag. En ze heeft mij voorgesteld om bij mij thuis op maandag, woensdag en vrijdag, priveles in de Zumba gaat geven. Het komt goed uit, ik heb een persoonlijke trainer en zij heeft de nodige plaats die ze zocht om haar routines te oefenen. de ideale oplossing voor ons 2. Nu kan ik dus 4 keer per week Zumba doen en vanaf Janunari zal het dan 5 keer zijn en ik hoef maar 2 keer het huis uit. Dat zal leuk worden als het kouder begint te worden, al vries ik me nu al dood.
Dus alles gaat goed, mijn juweeltjes verkopen ook goed en ik krijg echt wel tijd te kort om ze bij te vullen. Maar nu deze week gaan we ons nog even concentreren om het huis een grondige beurt te geven, voor ons bezoek komt, en het vrijwilligerswerk te doen op school en dan zijn we klaar voor 10 dagen verlof met onze beste maatjes. We hebben hier alle 4 zo naar uit gekeken, het wordt super!

Happy Kelly

De laatste week, voel ik mij eindelijk terug "Kelly". Het heeft een tijdje geduurd... 4,5 maand is lang als je jezelf niet meer bent en de weg kwijt bent. Maar door nieuwe vriendschappen is de blije en contente Kelly terug. Ik heb hier ook mijn "draai" gevonden en dat doet er ook veel aan. Ondertussen heb ik al een aantal mensen beter leren kennen in het linedance wereldje hier en er zitten een aantal toffe mensen bij. Dit weekend op het bal mij onozel gelachen met Tris en Cheryl, 2 alleenstaande vrouwen, die echt wel plezier kunnen maken en lachen en zeveren. Bij hen kan ik echt wel mezelf zijn. Vanavond in de dansles, 4 dagen later, waren we nog aan het lachen met dingen die zaterdag gezegd waren.

Met ons gezin is ook alles dik in orde, de kids doen het super goed op school en ook al is het winter aan het worden, we houden ons met vanalles bezig om een tof leven hier te hebben.

Ik zal de familie en vrienden alijd wel een beetje missen, maar door sommige mensen hier, wordt dat draagbaar. Een expat heeft me ooit gezegd: "Je zal het beste hebben van de 2 werelden" en zo begint het inderdaad te voelen.