De laatste week, voel ik mij eindelijk terug "Kelly". Het heeft een tijdje geduurd... 4,5 maand is lang als je jezelf niet meer bent en de weg kwijt bent. Maar door nieuwe vriendschappen is de blije en contente Kelly terug. Ik heb hier ook mijn "draai" gevonden en dat doet er ook veel aan. Ondertussen heb ik al een aantal mensen beter leren kennen in het linedance wereldje hier en er zitten een aantal toffe mensen bij. Dit weekend op het bal mij onozel gelachen met Tris en Cheryl, 2 alleenstaande vrouwen, die echt wel plezier kunnen maken en lachen en zeveren. Bij hen kan ik echt wel mezelf zijn. Vanavond in de dansles, 4 dagen later, waren we nog aan het lachen met dingen die zaterdag gezegd waren.
Met ons gezin is ook alles dik in orde, de kids doen het super goed op school en ook al is het winter aan het worden, we houden ons met vanalles bezig om een tof leven hier te hebben.
Ik zal de familie en vrienden alijd wel een beetje missen, maar door sommige mensen hier, wordt dat draagbaar. Een expat heeft me ooit gezegd: "Je zal het beste hebben van de 2 werelden" en zo begint het inderdaad te voelen.
dat doet deugt om te lezen,het kan nu alleen maar beter worden hé,natuurlijk blijft dat gemis maar je leven gaat verder en niemand vergeet jullie dat ben ik wel zeker!
BeantwoordenVerwijderenvele vele lieve groetjes van ons voor iedereen Monique en William
Ik wens jullie het allerbeste toe, en ben héél blij dat jullie het daar zo goed doen... maar ik ga het nooit gewoon worden... ik zit hier weer te bleiten bij het lezen van je blog... ik mis jullie zooooo....ma
BeantwoordenVerwijderen